Öfke Kontrolü Yöntemleri 10 Adım

Öfke

Doğduğumuz andan itibaren var olan en ilkel duygumuz öfkedir. Bebekler belli bir aydan sonra gülümsemeye başlarken, öfke doğduğumuz andan itibaren bizimle birliktedir.
Peki neden öfkeleniriz? Bunun temel sebebi egomuza (kişiliğimize) yapıldığını düşündüğümüz bir saldırıdır. Bir insanın egosu ne kadar yanlış gelişmişse öfkesi de o yönde büyümüştür.
Peki haksızlığa uğramışsam yine de mi öfkelenmemeli miyim?
Ne yazık ki öfkelenme eyleminin bir şeyleri çözeceğine inanıyoruz. O anlık bir şeyleri çözebilir ama derinlerde büyük ve iyileşmeyen yaralar açmış olabilir. Öfke genellikle problemleri çözmez hatta o problemleri daha da büyütür.
Peki öfkemi nasıl kontrol edebilirim ?

(Unutmayın! eğer öfke probleminiz büyük ve kontrol edilemiyorsa uzman yardımı almalısınız.)

Öfke bir asittir; durduğu kaba verdiği zarar, döküldüğü herhangi bir şeye verdiği zarardan daha fazla olabilir.

- Mahatma Gandhi

İşte bunun için 10 adım geliştirdik.

Öfkenizi izleyin.

Bu durum meydana geldiğinde genellikle aklınız orada olmaz. Bir anda midenizden boğazınıza ilerleyen bir hiddet yaşarsınız. İşte o anda bunu izleyin öfkenizin farkına varın. Bu öfkenizi anlamanıza ve sebebini çözmenize neden olacaktır.

Öfkenizi kabullenin.

Öfkenizi durdurma eylemi genellikle işe yaramaz. Onun yerine öfkenizi kabullenin ve nefes teknikleri ile dışarı atın. Ne kadar çok ve derin nefes alırsanız o kadar rahatlayacaksınız. Öfke bedenin bir yapısı fakat onu kontrol etmek "insan" doğasının gereği. Eğer kontrol edemiyorsak diğer canlılardan bir farkımız kalmaz.

Öfkenizi yanınızda götürün.

Öfkelendiğiniz ortamda durmayın. Hemen oradan ayrılın. Kısa bir yürüyüş size iyi gelecektir.

Öfkenizi takip etmeyin.

Öfkeniz sizin adınıza konuşacaktır. O siz değilsiniz. O duygunun etkisi ile istemediğiniz şeyler söyler hatta yaparsınız. Öfkeniz geçene kadar konuşmayın göreceksiniz her şey çok değişik olacak...

Öfkenizi düşmanı ile tanıştırın.

Öfkenin en büyük düşmanı sabırdır. Eğer sabrınızı geliştirirseniz öfkeniz artık sizinle kalamaz.

Öfkenizi güldürün.

Mizahı kullanın sizi sinirlendiren kişiye esprili bir dille konuşun. Ama iğnelemeyin...

Öfkenizi analiz edin.

En çok neye ve hangi davranışlara sinirlendiğinizi bulun. Bunları not edin. Kesinlikle analizin sonuçlarını uygulayarak o kişi ve olaylardan uzak durun.
[post_ad]
Öfkenizi aşın.

Öfke duygusu ilkel bir duygudur. Alt benlikten gelir. Hormonların etkisi ile gerçekleşir. Akıllı bir insan bunu aşabilir. Öfkenizi aşın. Hayat size pek çok yol sunuyor. Öfke en sonuncusu olmalı...

Öfkenizi kendinizden ayırın.

O ve siz aynı şeyler değilsiniz. O duygu sizi bambaşka biri yapıyor. İnsanı bir canavara hatta katile çeviriyor. Öfkenizi gözlemleyin ve onunla ayrılın. Bilinçaltı teknikleri kullanın. Olumlamalar kullanın. Terapilere gidin. Ama o duyguyu içinizde küçültün ve yollarınızı ayırın.

Öfkenizin Ego yüzünden olduğunu bilin.

Gülümseyin; öfkenize gülümseyin. O egonuzun bir ürünü. O dünyanın merkezinde olduğunuzu söyleyen bencilliğin bir ürünü. Egonuzu doğru şekilde geliştirirseniz öfkeniz sinek vızıltısı gibi gelir ve asla sizi kontrol edemez.

Kimseyi öfkelendirmeyin. Kimseyi bilerek ve isteyerek üzmeyin. Hayat bize harika güzellikler sunuyor. Her şeyin özünde iyilik var. Unutmayın! birilerini üzerseniz başka birileri de sizi üzer. Hayat bir döngüden ibarettir. Ben hayatı bir ayna olarak görüyorum siz ne yansıtırsanız geri size o yansır. 

Bilgi Erdemdir - Kişisel Gelişim Sitesi

Gençken tekneler beni büyülerdi. Küçük bir kayığım vardı ve yalnız başıma göle açılırdım. Saatlerce orada kalırdım. Bir seferinde güzel bir gecede kapalı gözlerle, kayığımda meditasyon yapıyordum. Akıntı aşağı boş bir kayık geldi ve benimkine çarptı. Gözlerim kapalıydı, bu yüzden şöyle düşündüm: 'Biri kayığıyla geldi ve kayığıma çarptı.' İçimde öfke yükseldi. 

Gözlerimi açtım ve öfke içinde adama bir şey söyleyecekken kayığın boş olduğunu fark ettim. O zaman hareket edecek yön kalmadı. Öfkemi kime ifade edecektim? Kayık boştu. Yalnızca akıntı aşağı yüzüyordu ve gelip benim kayığıma çarpmıştı. Bu yüzden yapacak hiçbir şey yoktu. Öfkemi boş bir kayığa yansıtamazdım.

Gözlerimi kapattım. Öfke oradaydı ama çıkış yolu bulamadığımdan gözlerimi kapattım ve öfkeye doğru geri geri yüzdüm. Ve o boş kayık benim fark edişim oldu. O sessiz gece, içimde bir noktaya geldim. O boş kayık benim ustamdı. Ve artık biri gelip bana hakaret ettiğinde gülüyorum ve diyorum ki: 'Bu kayık da boş...' Gözlerimi kapatıyorum ve içeriye gidiyorum. 

- Osho - Boş Kayık

Benzer Konular:

Yapmayı bırakmanız gereken 8 şey.

Bilinçaltını etkili kullanmak için 8 bilgi.

Affetmek için 5 neden