Hayatınız gerçekten zor mu?

Ortepedik yatağıma, uzanmış şöyle düşünüyordum. Ne zor bir hayatım var. Odamdaki televizyonu kapattım ve sonra akıllı telefonumla facebookta dolaşmaya başladım. Ama sıkıntılıydım. O iş ne olacak; bunu nasıl çözeceğim. Ta ki bir resim görene kadar, bir çocuğa uzatılan bir silah namlusu annesi ve babası vurulmuş. Silahı uzatanın yüzü gözükmüyor. Ama çocuğun gözlerinde anlaşılamaz bir karmaşa var. Korkuyla birlikte bir şaşkınlık ve aynı zamanda büyük bir acı var. Bir çocuğun gözlerinde asla görmememiz gereken bir bakış. Durdum ve bir süre uzandığım yerden tavana baktım. Gerçekten benim hayatım zor muydu? Bir liste yapmaya karar verdim.

Hayatımı zor olarak düşündüren sebepleri sıralardım
[post_ad]
İş hayatı ve problemleri.

Aile ile yaşanan problemler.

Ufak tefek sağlık problemleri.

Geçim sıkıntısı.

Trafik.

Patronumla veya iş arkadaşlarımla gerginlikler.

Sonra o resme baktım. Hiç kimse bana öyle bir acı yaşatmamıştı.

Kimse ailemi, benim yanımda öldürmemiş ve beni de biraz sonra vurmayacaktı.

Ülkem elimden alınmamış ve göç etmemiştim.

Evime dönebiliyor ve huzurla yemeğimi yiyebiliyordum.

Hayat aslında benim için çok kolaydı. Aşılamayacak sıkıntılar ve çözülemeyecek problemlerim yoktu. Bir arkadaşım tam 7 kez kansere yakalandı. Evet kanser tüm vücudunu ele geçirdi. O ise şöyle dedi. Ben gencim bu hastalığı yeneceğim. 7 kez kanseri yendi. Biz ilk seferinde nalları dikmiştik.
Problem motive olmakta. Problem güçlü olmakta. Asıl problem ilk engelde yıkılmamakta gizli. Harika bir hayatımız var; çoğumuzun ama farkında değiliz. Çoğu sıkıntının ardında bizim "pireyi deve yapma" huyumuz gizli aslında. O çocuk ölüme giderken, bana bir şey öğretti. Dünya çok kötü bir yer ve biz en güzel yerinde yaşıyoruz.

Çocukları en çok çocukları mutlu etmeliyiz bu hayatta. Çünkü onlar gelecek...

Kişisel gelişim yazısı - Bilgi Erdemdir

Editörün Seçimi >>> Başarılı insanların sahip olduğu 5 motivasyon sırrı