Hatalar için Kendini Cezalandırmayı Durdur

Hatalarımız için kendimizi cezalandırırız. Bunu bazen bilerek ve bazende bilinçaltı düzeyinde yaparız. Yaptığımız hatalardan dolayı kendimizi cezalandırmak yanlıştır. Hayatın en zor yanı hata yapacağımızı kabul etmemizdir. Biz hatalarımız ve doğrularımızla insanız.

5 Adımda Kendimizi Cezalandırmayı Durduralım.

1- Kendimizi Neden Cezalandırırız. Önce Bunu Anlamalıyız.

Hata yaptığımızda büyük bir pişmanlık duygusu ve öfke duyarız. Çoğu zaman yaptığımız hatalardan başkalarını suçlarız. Fakat eğer başkalarını suçlayamaz isek bile (bu bir öfke yansıtmasıdır) bu okların kendimize döndüğünü gösterir.

Kendimizi suçladığımızda bilinçli veya bilinçsiz olarak cezalandırmak isteriz. Kendimize işkence eder dururuz. Pişmanlığımız yüzünden kendimize acı çektiririz. Yapmamız gereken en güzel şey hata yapabileceğimizi bilmektir. Hatalar insanlar içindir.

2- Hatanı Kabul Et

Hata büyük olsa bile telafisi çözümü mutlaka vardır. Hatanı kabul et. Her şey insanlar içindir. İnsanın başına her şey gelebilir. Bu senin suçun olsa bile bu hatayı kabul edersen daha huzurlu hissedeceksin. Hatanı kabul ettiğinde rahatlayacaksın.
[post_ad]
3- Öz Saygını Geliştir.

Öz saygı kişisel gelişimde çok önemli bir adımdır. Öz saygı kişisel fikirlerimizi ve düşüncelerimize duyduğumuz güven ile gelişir. Kendimize duyduğumuz saygı ile büyür. >>> Özsaygı için 10 emir

4- Suçluluk Duygusu için yapmanız gerekenler

Olumlama yapmamız bu durumda çok önemlidir. Kendinizi affedin ve bunu olumlamalar ile destekleyin. Olumlamları hayatınıza dahil edin.
>>> 500 olumlama

5- Hayatı Deneyimlemeyi Yanlış Öğrendik

Ailemiz hata yaptığımızda bizi cezalandırdı. Büyüyünce bir ebeveyn kontrolü olmadığı için kendimizi cezalandırdık. Psikologlar çocuk gelişiminde cezalandırma yerine ödüllendirme yoluna gidilmesi gerektiğini söylüyorlar. İşte biz hayatı yanlış deneyimlemeyi öğrendik. Bunun için yaşadığımız problemlerin en temel nedeni budur. Hayatı deneyimlemeyi yeniden öğrenmemiz gerekiyor.

Problemleri ve hataları yaşamın bir parçası olarak görmeliyiz. Hata yapabiliriz hatta bunlar telafisi olmayan hatalar bile olabilir. Ama hayat devam ettikçe hayatın akışında yeni güzel şeyler olacaktır. Akışa bırakmayı öğrenmeliyiz.